معرفی MATE: یکی از قابل اطمینان ترین محیط های کاربری لینوکس

در این مقاله قصد داریم محیط کاربری MATE را برایتان معرفی کنیم. در چیتاسافت بحث های مفصل و مفیدی در مورد لینوکس و انواع محیط های کاربری آن داشته ایم که این مطلب هم بخشی از آن است.

لینوکس به هیچ وجه شبیه سیستم عامل های بازاری که می شناسید نیست.

در لینوکس به هیچ وجه محدود به استفاده از یک محیط و ظاهر نیستید.

محیط های کاربری بسیاری وجود دارند که هر کدام قابلیت های بخصوصی را در اختیار تان می گذارند.

اگر خواهان استفاده از محبوب ترین، و یا شایع ترین محیط های کاربری هستید، قبلا Gnome و Ubuntu و KDE را معرفی کرده ایم.

مطلب مرتبط: KDE چیست ؟ نگاهی به قدرتمند ترین رابط کاربری لینوکس

اما اگر می خواهید یکی از قدیمی ترین و با سابقه ترین ها را داشته باشید، MATE بهترین انتخاب است.

اول از همه ببینیم MATE چیست؟

MATE یک محیط کاربری لینوکس است

همان طور که در مقالات قبلی هم اشاره کرده ایم، محیط دسکتاپ یا محیط کاربری، همه آن چیزی است که در ظاهر سیستم عامل خود می بینید.

پنل هایی که اپلیکیشن ها را باز می کند، منوی استارت، نوتیفیکیشن ها، آیکون ها، و … مانند تصویر زیر:

تمام المنت هایی که باعث می شوند شما با دیدن یک اسکرین شات از سیستم عامل، تشخیص دهید که آن سیستم عامل ویندوز است یا مک یا لینوکس، محیط کاربری نامیده می شوند.

سیستم عامل های ویندوز و مک تنها یک محیط کاربری در اختیار شما می گذارند.

وقتی مایکروسافت نسخه جدیدی از ویندوز را معرفی می کند، عمده تغییرات را در محیط کاربریی اعمال کرده است.

ویندوز ۸ محیطی سازگار با صفحات لمسی داشت. وقتی این ورژن معرفی شد، کاربرانی که تغییرات ایجاد شده را دوست نداشتند، چاره ای جز ماندن در ورژن های قبلی نداشتند.

یا باید به تمامی تغییرات تن می دادند یا این که هیچ تغییری ایجاد نمی شد.

اما در لینوکس قضیه فرق می کند. همیشه حد وسطی وجود دارد. آن هم نه یک حد وسط، بلکه چندین و چند.

شما می توانید بسته به سلیقه تان، محیط دسکتاپ خود را عوض کنید و به روز باشید؛ همزمان امکانات مورد نیاز تان را نیز داشته باشید.

و اگر محیط کاربری مورد علاقه تان در ورژن جدیدش تغییرات گسترده ای داشت و شما آن را دوست نداشتید، MATE راه چاره شماست.

با استفاده از MATE شما مجبور به خداحافظی از قابلیت های مورد علاقه خود نیستید. در ادامه خواهیم گفت چرا.

تاریخچه ای کوتاه از MATE

MATE بر پایه GNOME توسعه یافته که یکی از محبوب ترین محیط های دسکتاپ برای سیستم عامل های متن باز مانند لینوکس می باشد.

اما با این حال، وقتی می گوییم MATE بر پایه GNOME است، آنرا دست کم گرفته ایم.

Mate به عنوان دنباله GNOME 2 متولد شد؛ بعد از این که GNOME 3 در سال ۲۰۱۱ معرفی شد.

دلیل اصلی این جدایی تغییرات عمده ای بود که GNOME تحت عنوان GNOME Shell اعمال کرد.

این تغییرات، طراحی کلی این محیط کاربری را متحول کرده بود.

از آن جایی که پروژه کاملا متن باز بود، توسعه دهنده هایی که با تغییرات جدید مشکل داشتند، آزادانه می توانستند کد GNOME 2 را بردارند و هر طور که می خواهند تغییر دهند.

یکی از کاربران کلیدی لینوکس به اسم Perberos پروژه MATE را کلید زد و دیگر حرفه ای ها نیز به او پیوستند.

با این که GNOME 3 مقبولیت زیادی به دست آورده، اما MATE نیز توانسته کاربران زیادی را در نیم دهه قبل به خود جذب کند.

بسیاری از این کاربران، استفاده از لینوکس را بعد از جدایی از GNOME شروع کرده اند.

این نشان می دهد که “ترس از تغییر” عامل محبوبیت این محیط دسکتاپ نیست.

بسیاری بر این باورند که MATE یکی از پایدار ترین و تطبیق پذیر ترین محیط های موجود برای لینوکس است.

GNOME 2.0 در سال ۲۰۰۲ معرفی شده بود. همین نسخه حالا به لطف MATE نزدیک به یک و نیم دهه زنده و پابرجاست.

MATE چگونه کار می کند؟

ویندوز و مک بسیار متفاوت از یکدیگرند، اما جفت شان هم یک پانل اساسی دارند که تمام کارکرد هایشان وابسته به آن است.

پانل ویندوز در پایین است و مال مک در بالا.

اما در MATE یک پانل در پایین صفحه داریم و یکی هم در بالا.

بر خلاف پیش فرض GNOME، در این محیط کاربری می توانید اپلیکیشن ها و فایل ها را در دسکتاپ ذخیره کنید.

یک آیکون سطل آشغال هم اجازه می دهد به فایل های حذف شده تان دسترسی داشته باشید.

در کنار سطل آشغال، همچنین می توانید بین دسکتاپ های مجازی جابجا شوید.

کاربران می توانند تغییرات زیادی به این رابط کاربری بدهند. مثل تغییر تم، فونت ها، و تولبار ها.

همچنین می توانید فرا تر رفته و پانل های بیشتر ایجاد کنید.

حالا می خواهید MATE را امتحان کنید؟

می توانید آن را از داخل سیستم عامل خود دانلود کنید، و یا این که از همان ابتدا ورژنی از لینوکس را دانلود کنید که MATE را در خود داشته باشد.

معایب این محیط کاربری

اگر ۷ سال قبل یک سیستم عامل بر پایه GNOME استفاده کرده باشید، حالا به خوبی می توانید حدس بزنید که استفاده از MATE چه حسی دارد.

معرفی Ubuntu MATE هم مانند این است که یک تم سبز رنگ از اوبونتو ۱۰٫۱۰ تولید کرده باشید.

البته این به معنی ساکن بودن MATE از ابتدای معرفی شدنش نیست. اما در آخرین ورژن همین محیط دسکتاپ می بینیم که بزرگ ترین تغییر اعمال شده، پشتیبانی GTK3+ به جای GTK2+ است. یعنی همان کاری که GNOME شش سال پیش با معرفی ورژن ۳٫۰ خود انجام داد.

تا حدی باید این مساله را قبول کنیم. چون جامعه MATE یک مانیفیست مشخص دارد و کاملا به آن پایبند است: حفظ سنت GNOME 2 و در عین حال تطبیق با جدید ترین تکنولوژی.